Sriti kate rabi. Tapi mbakyu-mbakyune medheni, jare malam pertama engko
larane setengah mati. Sangking wedhine, Sriti sampek bingung.
Ibuk-ne eruh Sriti ketok membik-membik, takon "Opo-o, Ti, awakmu kok
ketok-e sedih. Wong mene katene rabi kok malah sluntrut ngono'
'Iku lho mak, jarene ning-ning, nek pas malam pertama iku jare larane
setengah mati. Aku wedi, mak'
'Gak, ndhuk. Gak lara, kok. Tambah enak. Rodok keri-keri thithik, tapi
enco'
'Tapi mak....'
'Wis talah, gak usah wedi. Ngene ae, ndhuk. Mak talah sing engko
nunggok-i ndik cidek lawang. Nek ko-en ngrasakno lara, ngrintih-o,
ibuk.... ibuk.... ibuk...'
'Lha nek enak, mak ?'
'Ko-en nyanyio Halo-halo-Bandung, sing semangat'
Gak suwe, mari mantenan, Sriti mlebu kamar karo bojone. Mari
dulit-dulitan pipi, terus tekan lambe, mudhun maneh ngumek pentil, gak
suwe arek loro iku udo kabeh. Lha ola opo maneh nek gak terus main.
Emak-e bingung ngrungokno ndik cidek lawang, yok opo sidane arek loro
iki. Enak, tah lara.
Gak suwe mak-e Sriti krungu Sriti nyanyi, banter, kathik bersemangat.
'Ibuk...ibuk...ibuk. Ibuk..ibuk..ibuk..ibuk' kalimate ngono, lagune
halo-halo-bandung. Lha yok opo, ya enak, ya lara.
(gigih)
#sumber:http://matpithi.freewebsitehosting.com/mat017.htm
Guyonan Jowo
Kamis, 14 Januari 2010
Langganan:
Posting Komentar (Atom)
Tidak ada komentar:
Posting Komentar