Guyonan Jowo

Kamis, 14 Januari 2010

Sriti wedi rabi

Sriti kate rabi. Tapi mbakyu-mbakyune medheni, jare malam pertama engko
larane setengah mati. Sangking wedhine, Sriti sampek bingung.

Ibuk-ne eruh Sriti ketok membik-membik, takon "Opo-o, Ti, awakmu kok
ketok-e sedih. Wong mene katene rabi kok malah sluntrut ngono'

'Iku lho mak, jarene ning-ning, nek pas malam pertama iku jare larane
setengah mati. Aku wedi, mak'

'Gak, ndhuk. Gak lara, kok. Tambah enak. Rodok keri-keri thithik, tapi
enco'

'Tapi mak....'

'Wis talah, gak usah wedi. Ngene ae, ndhuk. Mak talah sing engko
nunggok-i ndik cidek lawang. Nek ko-en ngrasakno lara, ngrintih-o,
ibuk.... ibuk.... ibuk...'

'Lha nek enak, mak ?'

'Ko-en nyanyio Halo-halo-Bandung, sing semangat'

Gak suwe, mari mantenan, Sriti mlebu kamar karo bojone. Mari
dulit-dulitan pipi, terus tekan lambe, mudhun maneh ngumek pentil, gak
suwe arek loro iku udo kabeh. Lha ola opo maneh nek gak terus main.

Emak-e bingung ngrungokno ndik cidek lawang, yok opo sidane arek loro
iki. Enak, tah lara.

Gak suwe mak-e Sriti krungu Sriti nyanyi, banter, kathik bersemangat.

'Ibuk...ibuk...ibuk. Ibuk..ibuk..ibuk..ibuk' kalimate ngono, lagune
halo-halo-bandung. Lha yok opo, ya enak, ya lara.

(gigih)

#sumber:http://matpithi.freewebsitehosting.com/mat017.htm

Tidak ada komentar:

Posting Komentar